Romeinen 6:21-23 / De vruchten van zonde en de vruchten van heiligheid
Het volk van God heeft er behoefte aan om in zichzelf en anderen een godsdienst aan te treffen die in hun ziel is gebracht door de kracht Gods, in hun hart is gewerkt door de zalving des Heiligen Geestes.
Hoe vreemd is dit! Soms zeggen we dat we de dingen zo helder en klaar gezien hebben alsof we ze met onze lichamelijke ogen zagen. Hebben we niet de Godheid van Christus gezien? Ik herinner mij dat ik eens op bed zulk een gezicht had van de Persoon van Christus. Hoe duidelijk zag ik Zijn Godheid en Zijn mensheid, als een Goddelijke Persoon; welk een zoetheid en zegen rustten op mijn ziel; hoe ontving ik Hem in mijn hart als God. En toch, wat een atheïsme lag er tegelijkertijd op de loer ten aanzien van Zijn Godheid! Wat een ongeloof ten aanzien van Hem in elk opzicht! Hoe spoedig leek Zijn Persoon, bloed en werk, ja, dit alles weggevaagd en uit het zicht te zijn. Ik kon geen Schepper, geen Godmens, geen verzoenend bloed zien, niets in Hem en niets in mijzelf.
Wanneer des Heeren volk met elkaar meer sprak over de Heere en wat Hij deed en nog doet aan hun zielen, en minder godsdienstig babbelden, zij zou tot veel meer voordeel en stichting alle andere gezelschap verlaten.
In mijn laatste verdrukking zei iemand tegen mij: ‘Waarom bidt u niet tot de Heere?’ En het behaagde de Heere deze tekst voor mijn gemoed open te leggen: ‘Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke’ (Joh. 6:44).
Wij hebben wel onze mate van vervolging (gehad), want ik geloof dat weinigen eraan ontkomen, in welke vorm dan ook. Mij is een goede mate van vervolging uit verschillende hoeken ten deel gevallen, en ik verwacht er ook niet vrij van te zijn, want allen die godzalig willen leven in Christus Jezus, moeten vervolgd worden.
Iemand kan gelijk een compleet geraamte het gehele stelsel der leerstukken in zijn hoofd hebben, ja zelfs dat er niet één been van zijn plaats is, en nochtans levenloos, dood en dor zijn, dat hij alleen maar geschikt is om in een museum te worden gehangen.
DV voorjaar verschijnt ‘Laatste preken van JC Philpot Deel 6’
met echt de laatste niet eerder vertaalde preken en uitgesproken kort / 4 maanden voor zijn sterven.
Inhoud 7 preken.
Al wat het vlees opwindt en behaagt, is onprofijtelijk voor de ziel; en datgene wat de ziel voorspoedig maakt, laat het vlees lijden. De ziel wordt dus door het pad van lijden opgebouwd in Goddelijke zaken.
Weten we iets van Zijn grimmigheid jegens ons als zondaars? Welke veroordeling, welke toorn, welke gramschap hebben we in onze ziel ervaren? Hebben we ooit voor Gods rechtbank gestaan? Zijn onze overtredingen en ongerechtigheden tegen ons aangevoerd? Waren onze zonden voor ons talrijker dan de haren van ons hoofd? Is satan ooit opgestaan als onze aanklager? Hebben we verwacht dat God ons zou afsnijden om onze zonde en goddeloosheid? Dit is zoals ik mij gevoeld heb!
Ik ben bevreesd geweest dat een of ander oordeel over mij zou komen en heb gewenst dat ik nooit geboren was. En o, wat een vreselijke staat is dit! Wat is ellendiger dan Gods gramschap in de consciëntie te hebben? Een mens kan veel verdrukkingen verdragen, ‘maar een verslagen geest, wie kan dien dragen?’ (Spr. 18:14).
Het pad van de christen naar de hemel gaat door veel verdrukking, smart en strijd heen, en toch geldt de belofte: ‘Uw sterkte’ zal zijn ‘gelijk uw dagen’.
Ik herinner mij dat enkele jaren geleden deze vreselijke pijlen in mijn gemoed geworpen werden, met zo’n kracht dat geen atheïst slechter kon zijn. Dit gebeuren dreigde mij te verslinden, en mij weg te sleuren als met een stroom; en niet alleen toen, maar sinds die tijd heb ik diverse keren gevoeld dat allerlei zonde en godslastering in mijn hart werkzaam was, zodat ik heb geweten dat waarachtig geloof inderdaad Gods gave is, en dat ‘niemand kan zeggen Jezus den Heere te zijn, dan door den Heiligen Geest’ (1 Kor. 12:3).
’Zij zullen Mij eren, omdat Ik in de woestijn wateren zal geven; om Mijn volk, Mijn uitverkoren drinken te geven’. Ja, loof Zijn lieve en dierbare Naam, Hij zal het doen, Hij zal het doen! Hij heeft het menigmaal in mijn ziel gedaan. Niet door louter naar een tekst te kijken waar ik tenvolle mee instemde, om het dan voor gezien te houden. Niet door het lezen van de werken van een mens, om er dan uit te halen wat mij paste. Maar God heeft het in mijn hart geopenbaard. Hij geeft mij, van tijd tot tijd, te spreken hetgeen ik gesmaakt, waargenomen en getast heb van het goede werk des levens in mijn hart. Het paste dan op mijn eigen geval en op de gevallen van Gods arm, beproefd, bestreden en bedrukt volk.
Wanneer wij onze blik slaan op het jaar wat is voorbijgegaan en achter ons ligt, zijn er dan geen barmhartigheden, die van ons een toon van dank en lof vragen? Het is zoet de liefderijke hand des Heeren te zien in Zijn voorzienigheid, maar veel zoeter nog Zijn hand uitgestrekt te zien in de genade.
Wat en waar is de ziel voordat Hij met kracht inkomt in dierbaarheid? Een ruïne! Niemand kende ooit veel van de dierbaarheid van Christus wiens ziel in de gewaarwording niet een puinhoop was en waar het eigen ik niet omver gestoten is. ‘Ik zal die kroon omgekeerd, omgekeerd, omgekeerd stellen; ja zij zal niet zijn, totdat Hij kome, Die daartoe recht heeft, en Die Ik dat geven zal.’
Ik wens over mijzelf en alles wat ik heb of ben, zeg of doe, altijd met de diepste zelfvernedering te spreken, want ik weet dat ik in mijzelf niets heb dan zonde en dood, vuiligheid en dwaasheid. . Maar ik kan niet vergeten dat gedurende verscheidene jaren nagenoeg alle preken die ik in deze plaats gehouden heb, werden opgeschreven terwijl ze van mijn lippen kwamen, en dat ze in Gods voorzienigheid wijd en zijd verspreid zijn en naar ik vertrouw voor velen tot zegen zijn geweest.