Het is nu bijna vijftig jaar geleden dat God mij voor het eerst begon te behouwen en Hij is nog steeds niet klaar. En ik kan van harte ‘amen’ zeggen op de in het rond vliegende spaanders die Hij van mij afhakt, want:
Bastaards kunnen aan de roede ontkomen,
Wegggezonken in aards, ijdel vermaak;
Maar het wettig-geboren kind van God
Mag er niet aan ontkomen en wil het ook niet, al kon hij het.[1]
Gods kind heeft geen belofte voor rust hier. Toch heb ik mij heel erg ingespannen om te bewijzen dat God niet waarachtig is. Want Gods Woord vertelt mij dat ik door vele verdrukkingen moet ingaan in het Koninkrijk, terwijl ik mij inspande om dit leven door te komen zonder verdrukking en zonder kruisen. Maar Gods Woord is waarachtig en daarom zullen deze moeiten er komen. Maar hoewel vijanden vermenigvuldigen en beproevingen mij op de hielen zitten, niettemin blijft er een rust over voor het volk Gods. Wanneer die dag aanbreekt: vaarwel alles wat wilde hinderen!
[1] Uit ‘’Tis my happiness below’, van William Cowper (1731-1800). Nr. 282 in Gadsby’s Hymns.